Met dank aan Betty
Facebook : 2004 - 2014
11 jaar geleden
vrijdag 23 januari 2009
Ding 23
Gemengde gevoelens.
Denk ik na ding 21 en 22 even -fijn- afstand te nemen om daarna weer redelijk vers over mijn ervaringen met de cursus te kunnen bloggen, dus ga ik met mijn bordje eten en een glaasje wijn voor (of achter) het andere scherm zitten. Moet ik natuurlijk zo nodig de actualiteit volgen en word geconfronteerd met het drama op dat Belgische kinderdagverblijf. Dat komt sowieso al behoorlijk binnen, maar dan ben ik ook nog oppasoma van het stoorzendertje, morgen precies anderhalf jaar, en uiteraard ook zeer betrokken bij zijn ouders en bedenk me wat zo'n bericht met hun moet doen. En om het compleet te maken ook nog een item over Gaza. Het huilen staat je nader dan het lachten. Daarna zap ik even verder en kom dan terecht bij Paul de Leeuw en dan moet je toch weer lachen. Dan volgt de Mike en Thomas show en wordt er -expres- tenenkrommend vals gezongen. En nu op de achtergrond hoor ik een man die mij door zijn opvattingen enorm irriteert.
Op een ander niveau heb ik tijdens de cursus ook heel wat gemengde gevoelens gehad. Het begon er al mee dat ik er enorm tegenop zag om na het werk ook nog eens tijden achter de computer te zitten. Mijn laptop bleef daarom altijd al heel vaak ingepakt. Maar ik stond op zich niet negatief tegenover de cursus zelf. Ik had heus wel door dat ik digitaal behoorlijk achterliep en dat voelde ook niet fijn.
Door de (opzet van de) cursus sta ik er nu heel anders in, ook al ging het niet allemaal van een leien dakje. Dus soms was ik helemaal blij, maar er waren ook andere momenten: zwaar geïrriteerd als iets steeds maar niet lukte, moedeloos ongeveer aan het begin van elke opdracht omdat ik bang was dat ik nu wel voorgoed door de mand zou vallen als onverbeterlijke digibeet. Maar al met al is het toch allemaal goed gekomen. Ik heb veel meer inzicht gekregen, weet beter waar het over gaat, ben erover na gaan denken en heb er ook nog plezier in gekregen om met web 2.0 bezig te zijn. En nog steeds zal ik niet altijd online zijn, maar ik weet zeker dat mijn laptop het een stuk drukker gaat krijgen dan hij het ooit gehad heeft.
In het voorschotje over Ding 22 gaf ik al aan dat ik mijn blog zeker ga bewaren om zo te kunnen blijven spelen, ontdekken en ontwikkelen. Ik hoop ook dat er een soort vervolg op 23 dingen zal komen, want dit is zeker het eindpunt niet en stilstaan is opnieuw achterstand opbouwen.
En ik hoop dat alles wat we geleerd hebben echt handen en voeten krijgt in onze eigen bibliotheek. We hebben een heleboel te bespreken en te besluiten.
Kortom: met de cursus ben ik nu klaar, maar verder ben ik er nog lang niet klaar mee. De eindstreep is gehaald, maar het startschot nog maar net gegeven.
Denk ik na ding 21 en 22 even -fijn- afstand te nemen om daarna weer redelijk vers over mijn ervaringen met de cursus te kunnen bloggen, dus ga ik met mijn bordje eten en een glaasje wijn voor (of achter) het andere scherm zitten. Moet ik natuurlijk zo nodig de actualiteit volgen en word geconfronteerd met het drama op dat Belgische kinderdagverblijf. Dat komt sowieso al behoorlijk binnen, maar dan ben ik ook nog oppasoma van het stoorzendertje, morgen precies anderhalf jaar, en uiteraard ook zeer betrokken bij zijn ouders en bedenk me wat zo'n bericht met hun moet doen. En om het compleet te maken ook nog een item over Gaza. Het huilen staat je nader dan het lachten. Daarna zap ik even verder en kom dan terecht bij Paul de Leeuw en dan moet je toch weer lachen. Dan volgt de Mike en Thomas show en wordt er -expres- tenenkrommend vals gezongen. En nu op de achtergrond hoor ik een man die mij door zijn opvattingen enorm irriteert.
Op een ander niveau heb ik tijdens de cursus ook heel wat gemengde gevoelens gehad. Het begon er al mee dat ik er enorm tegenop zag om na het werk ook nog eens tijden achter de computer te zitten. Mijn laptop bleef daarom altijd al heel vaak ingepakt. Maar ik stond op zich niet negatief tegenover de cursus zelf. Ik had heus wel door dat ik digitaal behoorlijk achterliep en dat voelde ook niet fijn.
Door de (opzet van de) cursus sta ik er nu heel anders in, ook al ging het niet allemaal van een leien dakje. Dus soms was ik helemaal blij, maar er waren ook andere momenten: zwaar geïrriteerd als iets steeds maar niet lukte, moedeloos ongeveer aan het begin van elke opdracht omdat ik bang was dat ik nu wel voorgoed door de mand zou vallen als onverbeterlijke digibeet. Maar al met al is het toch allemaal goed gekomen. Ik heb veel meer inzicht gekregen, weet beter waar het over gaat, ben erover na gaan denken en heb er ook nog plezier in gekregen om met web 2.0 bezig te zijn. En nog steeds zal ik niet altijd online zijn, maar ik weet zeker dat mijn laptop het een stuk drukker gaat krijgen dan hij het ooit gehad heeft.
In het voorschotje over Ding 22 gaf ik al aan dat ik mijn blog zeker ga bewaren om zo te kunnen blijven spelen, ontdekken en ontwikkelen. Ik hoop ook dat er een soort vervolg op 23 dingen zal komen, want dit is zeker het eindpunt niet en stilstaan is opnieuw achterstand opbouwen.
En ik hoop dat alles wat we geleerd hebben echt handen en voeten krijgt in onze eigen bibliotheek. We hebben een heleboel te bespreken en te besluiten.
Kortom: met de cursus ben ik nu klaar, maar verder ben ik er nog lang niet klaar mee. De eindstreep is gehaald, maar het startschot nog maar net gegeven.
Ding 22
Bibliotheek 2.0
Iedereen die het bibliotheekwezen van nabij volgt, is er van overtuigd dat de bibliotheek van morgen (of over vijf of tien jaar) er totaal anders uit zal zien dan de bibliotheek van vandaag. En dat geldt ook voor het werken in de bibliotheek.
Citaatje overgenomen uit de inleiding bij Ding 22. Een waarheid als een koe. En dan kan je er nog aan toevoegen dat de bibliotheek van vandaag er alweer totaal anders uitziet dan de bibliotheek van gisteren en zeker dan die van eergisteren en alle dagen daarvoor. Ontwikkeling en meegaan in de ontwikkeling is dus waar het om gaat. En of dat nou fysiek of digitaal is maakt dan eigenlijk niet eens zo veel uit, het is allebei ontzettend belangrijk. Want als biblioteek zal je toch naar je klant moeten kijken en inspringen op de behoefte van die klant. En gelukkig bestaat "de klant" niet. De een zoekt het digitaal en de ander komt toch het allerliefst in de bibliotheek en wil dan ook nog heel graag iemand spreken. Daar heb je het maar mee te doen en dat maakt het werken in de bibliotheek nou juist zo spannend en inspirerend. Maar dan moet je zelf wel op de hoogte zijn van alle mogelijkheden die er zijn, ook op virtueel gebied en steeds overwegen hoe je dat aan de klant kan presenteren.
Als je de vraag of de bibliotheek wel 2.0 is afmeet aan trefwoorden als samenwerkend, publieksvriendelijk en gastvrij, denk ik dat Bibliotheek Hilversum dat predicaat best al verdiende voordat we ons zo verdiepten in web 2.0 en ik vind dat we daar in de afgelopen jaren, maanden en weken ook heel wat slagen in gemaakt hebben. Nu we de mensen willen spreken over de laatste veranderingen, horen we ook een heleboel positieve reacties. Een compliment aan de mensen die hier zo hard aan gewerkt en getrokken hebben is dus zeker op zijn plaats. Ze weten zelf wel wie dat zijn. En ja, het was misschien wel een beetje link maar tijdens het gesprek dat de meneer van de certificering met Karin en mij had over de klantenservice, kon ik het toch niet laten om te vermelden dat ik hier nu ruim 32 jaar werk (ja sorry, dat had natuurlijk helemaal verkeerd kunnen uitpakken: zo'n uitgedroogde bibliotheekmedewerkster die nergens anders meer terecht kan en wat zegt dat dan over die bibliotheek waar ze maar niet van haar afkomen) en dat ik juist de laatste paar jaar zoveel positieve veranderingen ervaar.
En dat het nu weer gelukt is om toch bijna alle medewerkers in te voeren in web 2.0 en ze daar ook nog enthousiast voor te krijgen........... we komen er wel met z'n allen! Gelukkig maar, want zonder web 2.0 of alle webben daarna gaan we het niet redden in deze wereld van digitale mogelijkheden, uitdagingen en kansen.
Iedereen die het bibliotheekwezen van nabij volgt, is er van overtuigd dat de bibliotheek van morgen (of over vijf of tien jaar) er totaal anders uit zal zien dan de bibliotheek van vandaag. En dat geldt ook voor het werken in de bibliotheek.
Citaatje overgenomen uit de inleiding bij Ding 22. Een waarheid als een koe. En dan kan je er nog aan toevoegen dat de bibliotheek van vandaag er alweer totaal anders uitziet dan de bibliotheek van gisteren en zeker dan die van eergisteren en alle dagen daarvoor. Ontwikkeling en meegaan in de ontwikkeling is dus waar het om gaat. En of dat nou fysiek of digitaal is maakt dan eigenlijk niet eens zo veel uit, het is allebei ontzettend belangrijk. Want als biblioteek zal je toch naar je klant moeten kijken en inspringen op de behoefte van die klant. En gelukkig bestaat "de klant" niet. De een zoekt het digitaal en de ander komt toch het allerliefst in de bibliotheek en wil dan ook nog heel graag iemand spreken. Daar heb je het maar mee te doen en dat maakt het werken in de bibliotheek nou juist zo spannend en inspirerend. Maar dan moet je zelf wel op de hoogte zijn van alle mogelijkheden die er zijn, ook op virtueel gebied en steeds overwegen hoe je dat aan de klant kan presenteren.
Als je de vraag of de bibliotheek wel 2.0 is afmeet aan trefwoorden als samenwerkend, publieksvriendelijk en gastvrij, denk ik dat Bibliotheek Hilversum dat predicaat best al verdiende voordat we ons zo verdiepten in web 2.0 en ik vind dat we daar in de afgelopen jaren, maanden en weken ook heel wat slagen in gemaakt hebben. Nu we de mensen willen spreken over de laatste veranderingen, horen we ook een heleboel positieve reacties. Een compliment aan de mensen die hier zo hard aan gewerkt en getrokken hebben is dus zeker op zijn plaats. Ze weten zelf wel wie dat zijn. En ja, het was misschien wel een beetje link maar tijdens het gesprek dat de meneer van de certificering met Karin en mij had over de klantenservice, kon ik het toch niet laten om te vermelden dat ik hier nu ruim 32 jaar werk (ja sorry, dat had natuurlijk helemaal verkeerd kunnen uitpakken: zo'n uitgedroogde bibliotheekmedewerkster die nergens anders meer terecht kan en wat zegt dat dan over die bibliotheek waar ze maar niet van haar afkomen) en dat ik juist de laatste paar jaar zoveel positieve veranderingen ervaar.
En dat het nu weer gelukt is om toch bijna alle medewerkers in te voeren in web 2.0 en ze daar ook nog enthousiast voor te krijgen........... we komen er wel met z'n allen! Gelukkig maar, want zonder web 2.0 of alle webben daarna gaan we het niet redden in deze wereld van digitale mogelijkheden, uitdagingen en kansen.
Ding 21
Aquabrowser My Discoveries en andere sociale bibliotheekcatalogi en je bent zo maar weer een paar uur verder met lezen, kijken, denken, nog eens lezen en kijken en bedenken wat voor stukkie je daar nou weer over moet schrijven. Ik heb de tabjes maar even naast elkaar gezet, zodat ik steeds even kan spieken waar ik het over heb.
Als eerste uitgebreid gesnuffeld in de catalogus van de Ann Arbor District Library. Geweldig, al die zoekmogelijkheden en zo interactief. Leuk die verschillende lijstjes met tags. Jammer dat de verwijzing naar de Catalog Tag Cloud een beetje onzichtbaar is, maar hij staat er wel aan de rechterkant. En er wordt heel wat afgetagd gezien de tag cloud van de 500 meest populaire tags in de Ann Arbor Library. De virtuele bezoeker wordt ook echt uitgenodigd om te participeren.
Verder ben ik erg enthousiast over de site en alles wat er op te lezen is. Het maakt de bibliotheekorganisatie heel transparant. Ook de visie en de missie zijn te vinden, de directeur blogt en er is ook een mogelijkheid een reactie achter te laten over allerlei onderwerpen. Dit is ingedeeld in verschilende categorieën waaruit een keuze gemaakt kan worden. Er wordt bijvoorbeeld onder het kopje noise erg geklaagd over het lawaai in de bibliotheek. Alleen de klachten/suggesties met naam worden behandeld en beantwoord, anders staat er dat er sprake is van een anoniem bericht.
Verder heb ik een account aangemaakt bij My Discoveries en WorldCat en dan gaat er ook echt een wereld voor je open. Lekker wat aangerommeld en o ja, uiteraard ook nog de aquabrowser bekeken bij de catalogus van de OBA. En ik heb het al bij anderen gelezen: ook ik zoek eerder gericht dan dat ik me op allerlei ideeën wil laten brengen door de aquabrowser. Je krijgt al zo'n berg informatie als je gericht zoekt en dat vind ik dan ook wel genoeg. Wel weer wat geleerd, want ik had nog nooit ontdekt wat de verschillende kleurtjes betekenen. Tja, de mensen weten het niet en ze lezen ook niet goed genoeg, zeker als ze niet gelijk ergens warm voor lopen. Toen ik op Prado zocht (omdat Pauline daar zo'n enthousiast blogje aan gewijd had), ontdekte ik dat de Nederlandse vertaling daarvan weiland, weide, pampa of prairie is en dat is dan wel weer grappig om te weten. En het maakt me wel nieuwsgierig naar de geschiedenis van het Prado. Tenslotte tags en een lijstje aangemaakt bij My Discoveries.
Later maar eens verder spelen, want de mogelijkheden zijn eindeloos.
Het mag duidelijk zijn dat ik absoluut toepassingen zie voor onze bibliotheek.
Als eerste uitgebreid gesnuffeld in de catalogus van de Ann Arbor District Library. Geweldig, al die zoekmogelijkheden en zo interactief. Leuk die verschillende lijstjes met tags. Jammer dat de verwijzing naar de Catalog Tag Cloud een beetje onzichtbaar is, maar hij staat er wel aan de rechterkant. En er wordt heel wat afgetagd gezien de tag cloud van de 500 meest populaire tags in de Ann Arbor Library. De virtuele bezoeker wordt ook echt uitgenodigd om te participeren.
Verder ben ik erg enthousiast over de site en alles wat er op te lezen is. Het maakt de bibliotheekorganisatie heel transparant. Ook de visie en de missie zijn te vinden, de directeur blogt en er is ook een mogelijkheid een reactie achter te laten over allerlei onderwerpen. Dit is ingedeeld in verschilende categorieën waaruit een keuze gemaakt kan worden. Er wordt bijvoorbeeld onder het kopje noise erg geklaagd over het lawaai in de bibliotheek. Alleen de klachten/suggesties met naam worden behandeld en beantwoord, anders staat er dat er sprake is van een anoniem bericht.
Verder heb ik een account aangemaakt bij My Discoveries en WorldCat en dan gaat er ook echt een wereld voor je open. Lekker wat aangerommeld en o ja, uiteraard ook nog de aquabrowser bekeken bij de catalogus van de OBA. En ik heb het al bij anderen gelezen: ook ik zoek eerder gericht dan dat ik me op allerlei ideeën wil laten brengen door de aquabrowser. Je krijgt al zo'n berg informatie als je gericht zoekt en dat vind ik dan ook wel genoeg. Wel weer wat geleerd, want ik had nog nooit ontdekt wat de verschillende kleurtjes betekenen. Tja, de mensen weten het niet en ze lezen ook niet goed genoeg, zeker als ze niet gelijk ergens warm voor lopen. Toen ik op Prado zocht (omdat Pauline daar zo'n enthousiast blogje aan gewijd had), ontdekte ik dat de Nederlandse vertaling daarvan weiland, weide, pampa of prairie is en dat is dan wel weer grappig om te weten. En het maakt me wel nieuwsgierig naar de geschiedenis van het Prado. Tenslotte tags en een lijstje aangemaakt bij My Discoveries.
Later maar eens verder spelen, want de mogelijkheden zijn eindeloos.
Het mag duidelijk zijn dat ik absoluut toepassingen zie voor onze bibliotheek.
Voorschotje op Ding 22
http://liblogs.albany.edu/library20/2006/11/a_librarians_20_manifesto.html
De link naar A librarian's 2.0 manifesto. Het geplaatste filmpje in tekst.
Het is al vaker geschreven tijdens deze cursus: we moeten nu niet alleen een beetje 2.0 geworden zijn, maar er ook actief mee bezig blijven. Dit manifest spreekt mij daarom heel erg aan. Dit soort voornemens moeten we nu ook echt gaan maken. Web 2.0 hoort een gewoon onderdeel van onze dagelijkse bezigheden te worden en in ieder geval onze aandacht te hebben. Tot nu toe heb ik me nog niet zo beziggehouden met de lijst met ideeën (onze ideeën) die Babette aan ons heeft doorgestuurd Die heb ik bewaard als toetje voor na de cursus om dan niet gelijk in een gat te vallen. Want ik weet zeker dat ik de cursus ga missen. Mijn blog zal ik ook zeker bewaren om op die manier nog met web 2.0 te blijven spelen en een beetje bij te blijven.
Ik hoop dat de lijst besproken gaat worden in MT en werkoverleggen, zodat web 2.0 een duidelijke rol blijft spelen in ons werk.
De link naar A librarian's 2.0 manifesto. Het geplaatste filmpje in tekst.
Het is al vaker geschreven tijdens deze cursus: we moeten nu niet alleen een beetje 2.0 geworden zijn, maar er ook actief mee bezig blijven. Dit manifest spreekt mij daarom heel erg aan. Dit soort voornemens moeten we nu ook echt gaan maken. Web 2.0 hoort een gewoon onderdeel van onze dagelijkse bezigheden te worden en in ieder geval onze aandacht te hebben. Tot nu toe heb ik me nog niet zo beziggehouden met de lijst met ideeën (onze ideeën) die Babette aan ons heeft doorgestuurd Die heb ik bewaard als toetje voor na de cursus om dan niet gelijk in een gat te vallen. Want ik weet zeker dat ik de cursus ga missen. Mijn blog zal ik ook zeker bewaren om op die manier nog met web 2.0 te blijven spelen en een beetje bij te blijven.
Ik hoop dat de lijst besproken gaat worden in MT en werkoverleggen, zodat web 2.0 een duidelijke rol blijft spelen in ons werk.
donderdag 22 januari 2009
maandag 12 januari 2009
Ding 20
Tijdens de slaapjes van het stoorzendertjes me lekker vermaakt met ding 20.
Nuttig, maar ook zeer aangenaam. Een account aangemaakt en vervolgens een stel favoriete artiesten erop gezet uit mijn eigen cd-kastje. Wilde ik de playlist afspelen, bleek dat er minimaal 15 artiesten toegevoegd moesten zijn. Dus nog maar even verder. En nu staat het laptopje de hele tijd al muziek uit te braken van mijn playlist. Last.fm is een prima manier om meer artiesten of groepen te leren kennen. Echt helemaal geweldig, want ik vind het altijd maar moeilijk om nieuwe muziek te ontdekken. Ik ga het ook zeker vaker gebruiken. Waarschijnlijk ga ik nog wel knutselen aan mijn library, misschien dingen weg doen en er nieuwe bij zetten. Eigenlijk hoor ik muziek liever uit de boxen van mijn cd-speler, maar soms weet ik niet wat ik moet kiezen en dan is dit een prima alternatief. En als ik allemaal dingen (ja, ook andere) op de laptop moet doen is dit ideaal, hoef ik niet steeds een andere cd op te zetten. Het was weer even gedoe om de Quilt erop te zeten, maar zoals bij ieder ding hielp het om gewoon stug door te zetten. Moet ik wel opbiechten dat ik hem eigenlijk als gadget had gepland, Geen idee hoe dat dan moet.
Maar ja, helemaal ontevreden ben ik niet.
Voor de bibliotheek lijkt het me heel handig als de nieuwe cd's op deze manier beluisterd kunnen worden. Lekker thuis even luisteren of het wat is en dan gelijk reserveren.
Uiteraard heb ik ook even gekeken naar zoeken.bibliotheek.be: helemaal goed. Een voorbeeld om op te volgen.
Als laatste de software geïnstalleerd op de laptop. Wist niet dat ik het in me had, maar daar heb ik me tijdens deze cursus wel vaker over verbaasd.
Oeps, over een dik kwartier moet ik volleyballen. Genoeg dus voor vandaag.
zaterdag 3 januari 2009
Verrassing
Lookybook
The problem with buying kids' books on the Web is that you can't flip through them before checkout. Lookybook changes that by posting the full contents of hundreds of children's books online, so you can make sure your choices are suitable. You can also review, rate and purchase picture books right on the site. Since Lookybook is new — it launched last November — you may not find every book you're looking for, but we think the site is off to a fine start. Lookybook is one of those sites we can't believe no one thought of before.
—Anita Hamilton
Vandaag zette ik Lookybook op mijn Delicious en ontdekte toen dat deze site is uitgeroepen tot één van de 50 beste sites van 2008 . Zie de recensie hierboven.
Grappig dat ik bij een opdracht waar ik echt duizelig werd van het aanbod, juist zo'n leuke site eruit gepikt heb. Dus misschien ga ik toch wel eens vaker rondneuzen en als ik dan toevallig iets tegenkom waarvan ik denk dat de bibliotheek er iets aan zou kunnen hebben, zal ik dat heel bescheiden melden.
Dus achteraf was Ding 17 misschien wel meer mijn ding dan ik op dat moment dacht.
The problem with buying kids' books on the Web is that you can't flip through them before checkout. Lookybook changes that by posting the full contents of hundreds of children's books online, so you can make sure your choices are suitable. You can also review, rate and purchase picture books right on the site. Since Lookybook is new — it launched last November — you may not find every book you're looking for, but we think the site is off to a fine start. Lookybook is one of those sites we can't believe no one thought of before.
—Anita Hamilton
Vandaag zette ik Lookybook op mijn Delicious en ontdekte toen dat deze site is uitgeroepen tot één van de 50 beste sites van 2008 . Zie de recensie hierboven.
Grappig dat ik bij een opdracht waar ik echt duizelig werd van het aanbod, juist zo'n leuke site eruit gepikt heb. Dus misschien ga ik toch wel eens vaker rondneuzen en als ik dan toevallig iets tegenkom waarvan ik denk dat de bibliotheek er iets aan zou kunnen hebben, zal ik dat heel bescheiden melden.
Dus achteraf was Ding 17 misschien wel meer mijn ding dan ik op dat moment dacht.
Abonneren op:
Reacties (Atom)
