Tussendoortje

Tijd voor een tussendoortje, want daar blijf je gezond bij zeggen ze. Vandaag is elk (gestolen) moment dat ik aan 23 dingen kan werken, mooi meegenomen. Boven ligt namelijk een klein stoorzendertje te slapen, dat niet echt zijn dag heeft, maar wel veel poepbroeken produceert. Hij is dan ook al twee keer in bad geweest en de voorraad meegegeven schone kleren is eigenlijk een beetje op. Grappig genoeg is hij wel de enige die nog van mijn kostbare tijd gebruik mag maken. Als iemand vraagt of ik misschien zin heb om ....... roep ik al "nee" zonder af te wachten of te vragen waar het over gaat. En op de vraag waarom niet, is het antwoord: Druk, heel erg druk. Waarmee dan? Dingen doen. Veel? Ja zeker, 23 dingen! Belachelijk! Heb je een lijst van 23 dingen? En moet dat allemaal vandaag? Nee, niet allemaal vandaag, maar wel de komende 12 weken. Nou dan, dan kan je nu toch wel even iets anders doen......

Hou op! Jij hebt geen idee hoeveel tijd één ding zomaar kan kosten en ik moet al bezig tot en met ding 7!!! En o wee als ik achter ga lopen, krijg ik het van drie kanten om mijn oren!

Stiekem moet ik toegeven, dat ik die dingen tot nu toe een stuk leuker vind dan ik ooit had kunnen denken, hoewel bij elke nieuwe opdracht toch weer even een klein duiveltje ( nee, dus niet dat kleine stoorzendertje dat boven ligt) in mijn oor fluistert dat ik misschien wel helemaal vast ga lopen en wat dan?

Maar aan de andere kant is er ook nog het gewone leven: de was, de boodschappen, de afwas, de verwachting van mijn baas dat ik op de afgesproken tijden als mens van vlees en bloed op de fysieke werkplek verschijn, ook al wordt dit ook deels gezien als werktijd. En het is me al een paar keer overkomen dat ik zo verdiept was in de digiwereld dat dat toch nog bijna vekeerd afliep. Laat mijn (0wijfje)zoon het maar niet horen, want hoe vaak ik hem niet aan zijn oren uit zijn digiwereld heb getrokken, terwijl hij 'pas net bezig was...!!!!' En nu begin ik dat eindelijk te snappen. Je bent zo maar een paar uur verder.

En waarmee je dan zo al bezig kan zijn......? Ik heb er bijvoorbeeld best lang over gedaan om te ontdekken (en vervolgens te onthouden) hoe je een bericht, pardon blog, kan bewerken. Kwam alsmaar niet op de goede plek om dat te doen, of een keer per ongeluk en dat schoot dan toch niet op voor een volgende keer. Nu word ik daar niet meer koud of warm van (denk ik). Echt een fluitje!

Maar nu weer verder met het verslaan van de opdrachten in mijn volgende blog. Nou ja, nu nog even niet, want het stoorzendertje laat weer van zich horen. Ik hoop dat er niet weer gebadderd hoeft te worden. De foto is overigens niet actueel, zo klein is hij al lang niet meer.

Ik denk dat we nog even gaan fietsen, het is zulk mooi weer.