Mijn (nieuwjaars)wens

Een fantastische clip, uit 1974 nota bene.
Ik heb er mooie herineringen aan omdat mijn vader en ik, hij 54 en ik 18, vaak samen naar Toppop keken. En deze vonden we allebei geweldig.
Omdat hij ook zo tijdloos is, zet ik hem graag in mijn blog als nieuwjaarswens voor iedereen.

Ding 19

(Social) community's. Ik heb goed rondgekeken en dus heel veel gezien. Ik weet nu zeker dat ik echt niet op Hyves wil. Er is niets mis met Hyves, dus dat is de reden niet. Misschien is er eerder iets mis met mij - in elk geval wel volgens de Owijfje zoon, want die kon niet wachten tot ik van Ding 19 eindelijk wel op Hyves móest. Tenminste, dat was wat we eerst dachten - Ik merk gewoon dat ik mijn dingen graag op maat met mensen wil delen en dat betekent dat ik andere dingen deel met mijn vrienden, kennissen, collega's, familie of kinderen. Dus een mailtje, een telefoontje of nog het liefst samen aan tafel of samen iets doen. En dan komen de gesprekken vanzelf. Iets anders is het als een groep met hetzelfde bezig is. Helemaal toevallig zit ik opeens toch in een community vanwege mijn ambassadeurschap voor de onlinediensten, dus daar kan ik mooi op oefenen. Vast niet zo flitsend en dynamisch als Hyves, maar het gaat tenminste over iets concreets. Dit soort community's zie ik dan ook eerder als handig en nuttig voor de bibliotheek. Hoe de bibliotheek zich op Hyves zou moeten begeven zie ik eerlijk gezegd niet zo voor me.

Verdrietig tussendoortje

Zo nu en dan moet je gewoon blij zijn met wat je wél kan.
Was ik dus even niet, want ik had gelezen dat je je linkjes véél mooier kan maken dan die lelijke url's in je blog. Bij Oma Kaatje, reactie van Babette.
Ging ik ook proberen, lukte niet. Was al niet fijn, maar nu krijg ik niet eens meer mijn gewone - lelijke, maar wel functionele - url terug in mijn blogje over ding 18.
Dus kan niemand meer doorklikken naar mijn library.
En ik had het zo mooi voor elkaar, want die link was er eerst wel.
Was ik er maar afgebleven, ik lijk vrouwtje Piggelmee wel.
Triest word ik ervan. Misschien komt het wel omdat ik nu even vakantie heb en word ik gewoon geboycot als ik me toch nog met iets werkerigs bezighoud?
Maar als ik het nou gewoon leuk vind om in mijn vakantie nog even de verdieping in te gaan............?????????????

Ding 18

http://www.librarything.com/home/Owijfje
De link naar mijn Librarything. Leuke opdracht om eens op deze manier naar je boeken te kijken. Ik heb me beperkt tot de boekenkast achter me en daar de "winnaars" uitgepikt, wat ik overigens best moeilijk vind. Ik zou wensen dat 'De vliegeraar' en 'Duizend schitterende zonnen' daar al in stonden, maar die heb ik (nog) niet. Uiteraard wel gelezen.
Het zou natuurlijk handiger en misschien nuttiger geweest zijn als ik naar de zolder was gegaan en de boeken die daar staan had toegevoegd. Tenslotte zijn dat nou net de boeken die ik niet dagelijks zie. Misschien ga ik ooit nog wel eens zo iets doen en dan wel tags toevoegen, zodat er systeem in komt. Ook leuk voor de kinderboekenkast in het slaapkamertje van het stoorzendertje.
Nu heb ik geen tags toegevoegd: Niet nodig voor die 13 boeken, overzichtelijk genoeg.
En mijn beoordeling toevoegen of erover praten wil ik al helemaal niet. Ik wil graag nagenieten van een boek, zonder dat anderen zich daarmee bemoeien. Ik zou ook niet zo gauw bij een leesclub gaan. Dat wil niet zeggen dat ik de leners nooit een boek aan zou raden dat ik mooi vind. Dat doe ik juist heel vaak, maar daar blijft het dan ook bij.
De toepassing voor de bibliotheek zou kunnen zijn dat wij de leners wijzen op deze leuke mogelijkheid om hun eigen boekenkast in kaart te brengen en met anderen te delen als ze daar wel voor in zijn. Een link op de website?

Ding 17

Niet echt mijn ding, ding 17. Veel te veel, om duizelig van te worden. Uiteindelijk toch iets heel leuks gevonden. Begonnen met het kiezen van de tag 'book' en terecht gekomen bij Lookybook.
Een site over kinderboeken die je op verschillende manieren kan zoeken: zelf iets intikken, bv. bears ( ja, één nadeel: allemaal engels), een auteur of illustrator kiezen of een categorie.
En dan krijg je allemaal kinderboeken te zien. Klik je die aan, dan kan je het hele boek pagina voor pagina bekijken. Fantastisch! Daar ga ik vast vaak op bezoek de komende tijd.

Ik weet alleen wel heel zeker dat ik nooit een van die mensen ga worden, die voor de lol eens gaat kijken wat voor sites er allemaal bestaan, laat staan dat ik een verantwoorde keuze zou kunnen maken, bv. voor toepassing in de bibliotheek. Ik hoop dus dat ik daar nooit mee gestraft zal worden.

Door op het boekje hieronder te klikken sla je de bladzijden om.


En als je op de oogjes rechtsboven klikt zie je de website.

Nostalgie

Mijn lievelingsserie toen ik klein was, waarvan ik vandaag het muziekje weer vond toen ik eigenlijk even met/voor het stoorzendertje op YouTube zat te zoeken naar leuke kinderfilmpjes met muziek. Zo zie je maar weer. Maar nu genoeg genoten en eindelijk naar Ding 17.

Dom blondje in de bibliotheek

Tussendoortje

Even een tussendoortje voordat ding 17 (officieel) wordt vrijgegeven. We zitten midden in de herinrichting en ja hoor: meteen al een filmpje op YouTube. Vond ik toevallig omdat ik 'ons' even een hart onder de riem wilde steken met zomaar een filmpje over een verbouwing. Het is weer lekker werken en ook wel heel speciaal. Een prima staaltje teambuilding. En omdat we niet helemaal onze eindwerktijden halen, ben ik opeens rond 17.00 thuis en ontdek het leven dat zich hier afspeelt terwijl ik normaal nog niet thuis ben. Hoe vaak ik niet gebeld ben en iedereen vond het maar doodnormaal dat ik gewoon opnam! Wat ik dus weer heel bizar vind.
Maar nog even over de verbouwing: de lener kan de verbouwing ook volgen op de website d.m.v. de foto's. Als lener zou ik me bij het zien daarvan misschien vertwijfeld afvragen of het ooit nog goed komt. Des te meer zullen ze verrast zijn als we weer open gaan, want ik weet zeker dat het prachtig wordt.

Onze verbouwing op YouTube

Ding 16

YouTube en ik. YouTube en de bibliotheek.
YouTube en ik dreigden even geen vrienden te worden, omdat het me maar niet lukte een filmpje in mijn blog te krijgen. Dat kostte me bijna mijn laptopje, terwijl ik daar toch zo blij mee ben. En gelukkig had ik me in mijn vorige blog heel positief uitgelaten over deze cursus. Bijna ten einde raad en een 'beetje' saggerijnig zag ik dat Doppinda online was en die hielp me al chattend uit de brand. Hoe eenvoudig kan het zijn.
Om zeker te weten dat ik het kunstje echt onder de knie had, heb ik er maar meteen 4 filmpjes opgezet. Eerst een hele melige en dan nog wat bibliotheek-gerelateerde.
Zelf zal ik in elk geval voorlopig geen filmpje maken bij gebrek aan videocamera, mobiele telefoon met filmfunctie of wat dan ook. De bibliotheek zou YouTube goed kunnen gebruiken om bv. het gamen bij de bibliotheek onder de aandacht van jongeren te brengen. Met de tag gamen zou je ze toch wel stiekem naar het bibliotheekfilmpje kunnen halen en dan misschien ook naar de bibliotheek?

Ding 15

Jeetje, zit ik gewoon naar de uitzending van Met het ook op morgen te luisteren, terwijl ik dit stukje blog. Podcast: natuurlijk al hartstikke vaak van gehoord, maar ook eigenlijk altijd meteen ondergebracht in de 'Ver van mijn bed show' hoek. Was wel nieuwsgierig, in dit geval ook letterlijk, maar dacht echt dat dit voor mij niet weggelegd zou zijn. Ik heb er altijd last van dat de (nieuws en actualiteiten)programma's die ik graag zou horen of te laat worden uitgezonden of als ik werk of als ik gewoon heel graag naar buiten wil. Kortom, ik miste een hoop.

Nu staan er wat van die programma's op mijn netvibes en kan ik in elk geval even luisteren of ik iets heb gemist en het dan alsnog afluisteren.

Zelf een podcast maken zal ik niet snel doen, maar de bibliotheek kan hier natuurlijk wel iets in betekenen. De raadhuis- en andere lezingen (als het geluid goed is), inderdaad de literaire wandeling, maar misschien ook muziekfragmenten van nieuwe cd's (of mag dat dan weer niet?) en een korte bespreking van de nieuwe speelfilms.
Al met al een onderdeel van 23 dingen dat ik later nog wel meer aandacht zal geven, ook als de cursus is afgelopen.
Ik begin steeds beter te begrijpen dat de baas heeft vastgesteld dat van de twee uur per week die voor de cursus staan, 1 uur werktijd is en 1 uur eigen tijd. Al heb ik nog van bijna niemand gehoord dat het bij dat ene uur eigen tijd per week blijft. Maar ik ben zelf in elk geval heel blij dat we de kans hebben gekregen deze cursus te volgen. Het gevoel dat ik eigenlijk maar een digikneusje ben, wordt steeds een beetje minder.

Tussendoortje

Om nog heel even terug te komen op de link naar mijn weblog bij ding 14. Ik sta er (weer) op nummer 75 en toen ik hem aanklikte ging ik ook echt naar mijn blog. Heb ik toch iets goed gedaan?
Toen ik vanmiddag naar huis was gefietst door de regen en de hond had uitgelaten in de regen, verzuchtte ik toen ik binnenkwam: "Hè, lekker binnen" en toen moest ik meteen aan 'Lekker buiten' denken van het team van oma Kaatje. Je wordt wel een béétje raar van deze cursus.
En terwijl ik thuis met 23 dingen bezig ben, met mijn eigen muziek en een kopje thee (en zo direct een glaasje wijn), bedenk ik me dat ik wel bewondering heb voor de collega's die een groot deel van de cursus op de bibliotheek of bij iemand anders moeten doen omdat ze thuis geen internet hebben. Echt petje af. Op de bibliotheek zou ik het niet kunnen, veel te veel afleiding, en om op je fietsje 's avonds naar een vriendin te gaan in deze donkere dagen........en dan niet voor een gezellig kletspraatje, maar serieus aan het werk. Maar ja, die vriendin is inmiddels vast ook een stuk (web)wijzer dan ze was. Dit moest ik toch even kwijt.

Ding 14

Spelen in de zandbak van de 23 dingen wiki. Kijk daar kan ik weer wat mee, ik mag iets doen!
Aan de 23 dingen wiki heb ik drie favoriete dingen toegevoegd: mijn favoriete wandelgebied (deze tag bestond nog niet en heb ik dus zelf toegevoegd), mijn favoriete muziek en mijn favoriete dierentuin. Echt waar! Alleen dacht ik dat ik mezelf ook al had toegevoegd aan het rijtje favoriete blogs, maar daar kan ik mezelf niet meer vinden. Ga ik dus nog maar een keer doen en kijken of het dan wel beklijft. Of zou iemand mijn blog helemaal niet favoriet vinden en is hij gewoon weer verwijderd? Het blijft tenslotte wiki. Of ik ben gewoon nog niet zo goed in linken. Als het nu weer niet lukt, zal ik hulp gaan vragen aan de coach. Als hij mijn blog volgt is hij vast gewaarschuwd, handig!
Ga ik vast stoeien met ding 15 en 16, want ik wil heel graag bijblijven.

Ding 13

Wiki, veel en lang gekeken en gelezen en daarmee vind ik het een beetje een saaie opdracht. Ik ben nou eenmaal meer een doenertje en daar steek ik dan ook het meeste van op, zoals ik ook weer bij deze cursus heb gemerkt. Als zoekmachine vind ik de Wikipedia best toegankelijk en ik ga me nu niet meer mengen in de discussie over wel of niet gebruiken vanwege wel of niet betrouwbaar. Of ik voor onze eigen bibliotheek een openbare Wiki voor en door bezoekers zou willen, weet ik nog niet zo net.
Er kleven nogal wat bezwaren aan. Of je zorgt dat er nooit iets op komt dat de bibliotheek kan schaden, dus houd je het zelf strak in de hand, of je laat het los en dan kan iedereen erop publiceren. In het eerste geval zou ik het geen Wiki meer durven noemen en in het tweede geval zouden we moeten accepteren dat er van alles op staat wat zelfs nadelig zou kunnen zijn en dan hangt wel de naam van onze bibliotheek eraan.
De literatuurwiki van Deventer ziet er naar mijn mening nogal gelikt uit, dus heb ik toch de indruk dat daar veel geredigeerd wordt. En dan is het al geen Wiki meer, vind ik.
Intern zie ik wel mogelijkheden bv. voor bepaalde projecten waarbij iedereen die daarbij betrokken is, input kan leveren. Een soort berichtenbord maar dan op onderwerp, zodat de info ook lekker bij elkaar blijft en goed terug te vinden is. Nu, met ons huidige berichtenbord, zakt alles letterlijk en figuurlijk weg. De Wiki is ook makkelijker weer up to date te maken en foute info is er zo weer uit. Ja dus, ik zou het fijn vinden als deze toepasing serieus onderzocht wordt.

Delicious, deel twee

In mijn enthousiasme over Delicious vergat ik helemaal dat ik in mijn blog ook nog iets moest vermelden over het nut ervan voor de bibliotheek.
Natuurlijk zie ik daar wel mogelijkheden. Al genoemd, maar daar kan ik ook niks aan doen, is de mogelijkheid om ons papieren overzicht van handige, leuke en nuttige websites via Delicious te kunnen raadplegen en natuurlijk ook up to date te houden. Verder kan ik me voorstellen dat bepaalde afdelingen, bv. een backoffice, samen een Delicious site delen.
Maar dat kan natuurlijk ook op andere afdelingen.
Misschien is er ook nog wel een toepassing mogelijk voor en door de leden, maar daar moet dan wel eerst even goed over nagedacht worden.

Ding 12

Inderdaad! Het klonk lekker en het is ook echt zo. Wat een leuke manier om je eigen favorieten te bewaren en vindbaar te maken. Het ziet er ook heel prettig uit. Lekker overzichtelijk, vrolijk en een makkie om sites toe te voegen. Delicious heeft mijn hart gestolen. Tot nu toe heb ik nog niet geroofd bij anderen, maar ik garandeer niet dat dat zo blijft. Ik ben nog te druk bezig met de inhaalslag om veel tijd te besteden aan het rondneuzen bij mijn collega's. Dat bewaar ik voor later.

Bovendien zit het stoorzendertje vandaag niet zo delicious in zijn velletje.

Een hoop gehoest en gesnotter, in en uit bed, korte slaapjes en niet echt in voor wat dan ook. Het is nog een wonder dat ik ondanks dat toch een paar dingen heb kunnen doen. En nu ik er lekker voor ben gaan zitten, heb ik het weer helemaal te pakken. Ik denk trouwens dat ik voor het stoorzendertje eerder zal kiezen voor Delicious dan voor netvibes, maar dat kon ik gisteren natuurlijk nog niet weten.

http://delicious.com/Owijfje

Ding 11

Met dit ding heb ik heel fijn geen last gehad van de remmende voorsprong. Nadat ik de instructie van Ineke, die Babette voor de duidelijkheid nog eens op de site had geplaatst, goed gelezen had, lukte het me na toch wel wat gestuntel om het chatwolkje op mijn blog te plaatsen. Vervolgens werd ik vrij snel aangenaam verrast door Kokopelli, zodat ik meteen even kon zien hoe chatten nou echt werkt. Nu geeft het wolkje nog wel aan dat ik away ben, terwijl ik toch groen licht gegeven heb. Ik ben ook wel al echt available geweest, dus nu nog even uitzoeken of ik daar wel alles goed doe. Wilde ik zelf ook nog even met iemand gaan chatten, was iedereen die ik uitkoos offline. Dan later nog maar eens proberen.

Chatten is lekker snel en direct, dus het heeft ook wel wat. Ik weet niet of ik in het dagelijkse leven een verwoed chatter zal worden, maar om bv. even snel een (werk)afspraak te maken of snel iets kort te sluiten, lijkt het me op het werk toch heel handig.

Eerst maar weer door met ding 12, dit ding zal ik de komende tijd nog wel in praktijk brengen.

Tussendoortje

Even een tussendoortje: in dit geval een kopje thee en een Spaanse maaltijdcracker. Ik weet nog steeds niet echt of ik die nu wel of niet lekker vind: een combinatie van hartig en zoet. Trouwens, net als met tussendoortjes die ik ook niet altijd op tijd neem, zag ik opeens dat ik al veel te lang geen blog meer geschreven had. Dat was dus even schrikken. En nu loop ik toch serieus een beetje achter. Het zijn ook geen makkelijke weken: veel verjaardagen en een hoop ander gedoe. Nu maar weer eens serieus aan de slag. Natuurlijk heb ik wel aan ding 10 gewerkt, maar daar kan je dan pas na afloop over bloggen. Heb ik vandaag gedaan. Het is dus nog niet helemaal mis, maar nu moet ik toch echt heel snel door met ding 11, 12, 13 en 14. Iiiiiiiiiiihhhh. Als dat maar goed komt. Gelukkig is het echt binnenblijfweer en bovendien is het kleine stoorzendertje een beetje ziek, dus deze twee dagen hoeven we er niet op uit en kan ik mooi wat doen als hij ligt te slapen. Om de eerste dingen niet te vergeten, ben ik voor mijn blogs maar op zoek gegaan naar plaatjes en overweeg ik serieus om het stoorzendertje een eigen blog te geven, voorlopig dan nog maar gevuld door mij tot hij er zelf aan kan gaan werken.

Uiteraard alleen te volgen door intimi, zoals zijn eigen ouders. Houd ik tenminste op een leuke manier bij wat we allemaal geleerd hebben. En wat ook heel toepasselijk kan zijn: zijn eigen netvibes met nieuws dat voor hem interessant is.

Ding 10

Online kantoortoepassingen:


Was ik een plaatje aan het zoeken voor het onderwerp documenten delen, kwam ik dit griezeltje tegen. Toch heeft dit plaatje wel iets:


documenten delen is een kunst op zich. Het ging nu om een oefening en ik ben niet zo'n ster in zomaar iets verzinnen om dan met anderen te gaan delen. Gelukkig moest er weer een stukje gemaakt worden voor de Je Meent Het en ik heb een paar mensen uitgenodigd om daarover mee te denken en hun bijdrage te leveren. Met wat aanvullingen is het stukje keurig op tijd richting redactie gegaan en zal binnenkort wel in het wijkblaadje verschijnen. Dus dank aan de collega's die hun input gegeven hebben. Vervolgens moest er een bericht gemaakt worden over de tarieven per 1 januari 2009 en nog wat veranderingen per die datum. Daarvoor is een campagneteam ingesteld, bestaande uit Ellie, Dorinde, Karin en mijzelf. Ik zou het voorzetje geven voor het bericht en dan kon iedereen daar op schieten. En dan is het natuurlijk makkelijk om zo'n document te delen. Misschien is het wel handig om van te voren af te spreken, hoe de anderen hun bijdrage zullen leveren. Gaan ze in het stuk zelf werken of geven ze aan wat ze graag anders zouden wilen zien. Nu hadden er twee collega's met een kleurtje gewerkt en helaas was het eerste kleurtje helemaal overruled door het tweede kleurtje. Na een tweede gedeelde document, waar nog een paar kleine dingetjes in veranderd werden, is het met dit bericht helemaal goed gekomen en staat het inmiddels op de site. Een prima manier van werken volgens mij, als je goed met elkaar afspreekt wat de bedoeling is. En je moet er natuurlijk wel tegen kunnen als anderen zich opeens tegen jouw tekst aan gaan bemoeien en er in het ergste geval een heel ander stuk van maken. Ik zal in de toekomst zeker vaker mijn documenten gaan delen.

Overigens lijkt het erop dat ik dit stukje ook aan het delen ben, maar dan zonder dat ik daarvoor heb gekozen. Iedere keer is de lay-out net even iets anders dan ik zelf heb bedacht. Hoe dat komt is mij een raadsel, maar ik besluit nu om daar maar geen extra energie in te steken.

Ding 9 of hoe je toch al stiekem bezig kan zijn met 23 dingen tijdens het eten en de afwas.

Typisch zo'n opdracht waarbij ik niet meteen achter de laptop moet gaan zitten. Dan komen bij mij de ideeën niet binnenstromen. Daarvoor moet ik heerlijk relaxed met een wijntje erbij aan het koken zijn, lekker eten of zelfs afwassen. Daar kan ik zo fijn bij denken.
Ik zie wel toepassingen van web 2.0 voor de bibliotheek.

Intern:
Een blog van/voor de medewerkers. Dat zal zeker het berichtenbord ontlasten en iedereen kan toch zijn ei kwijt en weetjes en grappige of minder grappige voorvallen met elkaar delen

Netvibes voor nieuws op bibliotheekgebied voor (niet alleen de informatie)medewerkers.
Misschien is het dan wel raadzaam om bv. enkele backoffice medewerkers te belasten met het toevoegen van relevante feeds, om te voorkomen dat we overladen worden met nieuws.

Extern: Een blog op de website, bijvoorbeeld straks over de herinrichting of natuurlijk over andere actuele zaken, waar de leden dan weer op kunnen reageren (inloggen met pasnummer en pincode, dus als je mee wil praten moet je wel even lid worden!)

Een digitale leeskring (ook voor leden?), eventueel begeleid door een medewerker van de bibliotheek.

RSS feeds om de aanwinsten te kunnen volgen, maar bijvoorbeeld ook om op de hoogte gehouden te worden van activiteiten van de bibliotheek.

Of een manier om speciale doelgroepen 'in huis' te halen, bv. de jongeren. Die zien we nog veel te weinig in de bibliotheek en bijna zeker hebben zij geen idee wat de bibliotheek ze allemaal te bieden heeft. Ik kan me herinneren dat Miriam ooit druk was met een groepje gemotiveerde jongeren die er best over wilden praten wat voor bibliotheek zij nou graag zouden willen. Dat is op een bepaald moment ook weer doodgebloed, ik weet niet precies waarom. Maar ook in dit geval ging het om jongeren die toch al in de bibliotheek kwamen en daar de voordelen al van inzagen.

Maar hoe bereik je nou die grote groep niet bezoekers. Ik las van de week in Bibliotheek een artikel over bibliotheken in Finland. Die doen het nog steeds heel goed, maar ook daar beginnen ze last te krijgen van (weliswaar licht) dalende ledenaantallen en ook daar zijn de jongeren de moeilijkste doelgroep. De boodschap: komen ze niet naar jou, ga dan naar hun toe. Kunnen we bv. niet iets regelen met de middelbare scholen, dat op hun website de activiteiten van de biblioheek voor jongeren en de nieuwe cross overs te zien zijn? En misschien een blog speciaal over zaken die voor jongeren interessant zijn? En als het even kan een enthousiaste jongere die vanuit zijn eigen visie een blog schrijft over de bibliotheek?

En straks kan er volop gegamed worden in de bibliotheek, maar hoe komen die jongeren die hier nooit komen daar dan achter? Leuk een diaserie of video op de site van de Vorstin? En zo zijn er vast nog wel wat andere sites te bedenken die jongeren vaak bezoeken. En als we het een beetje gelikt presenteren, wordt misschien hun nieuwsgierigheid wel gewekt. Flickr biedt tal van mogelijkheden. Weg met ons stoffige imago!

Voor mijzelf is Web 2.0 een openbaring. Al dingesend raak ik steeds meer thuis in vroeger voor mij hokuspokustaal en ver van mijn bed gedoe op de computer. En het maakt me nieuwsgierig naar wat er (en ik) nog meer kan. Misschien kan ik nog steeds niet echt meepraten met de computernerd, maar het is ook maar de vraag of ik dát stadium echt wil bereiken. Mijn aversie ben ik in elk geval helemaal kwijt en ik weet tenminste een beetje waar het allemaal over gaat.

Ding 8

Een beginnetje gemaakt met ding 8: online plaatjes bewerken. Eigenlijk was ik begonnen om een altijd geldig toegangskaartje te maken voor welk concert dan ook. Kan ik eindelijk ook eens naar concerten toe zonder daar een vermogen voor neer te tellen!En daarna ging ik een poging wagen om iets bestaands te bewerken.


Een lekker opfrissertje leek me wel een leuk gebaar om uit te delen aan de deelnemers aan 23 dingen. Idee, Babette? Alleen kwam dat plaatje toen toch bovenaan mijn nieuwe blog, terwijl ik het eigenlijk andersom had bedacht. Ik ga later nog wel verder spelen met ding 8, maar wil nu toch echt overschakelen naar ding 9. Voor je het weet staan ding 10 en 11 alweer voor de deur.

Huh? Wil ik deze blog nog even bekijken, zie ik helemaal geen plaatje, terwijl ik dat in mijn concept wel zag. Gaan we weer: aanklikken helpt wel. Misschien is dat wel omdat dit idee voor een attentie een beetje geheim moest blijven? Wist niet dat Blogger ook al voor ons nadenkt!
Oeps. Toch verklapt. Blijkbaar kan de ene computer ook weer meer dan de andere, want nu zie ik wel het plaatje.

Verlengde speeltijd

Ai, ik moet allang heel verstandig met ding 8 en 9 bezig zijn, maar het liet me niet los dat ik mijn mozaiekje niet goed kreeg, laat staan hier in mijn blog. En ja hoor, de aanhouder wint.

Ga ik toch ook nog even proberen om mijn slide shows op te nemen. Moet ook lukken volgens Babette. Nu eerst maar even dit stukje opslaan en verder ploeteren. Ik hoop straks meer.

Yes! Gelukt! Er zijn er nu drie aan de zijkant te zien.

En hoe voeg je dan een set foto's toe in je blog, is mijn volgende vraag. Ben benieuwd of ik dat ook nog ga ontdekken. Maar nu weer even genoeg voor vanavond

Ding 6/7 vervolg

Ik was met ding 6 en 7 nog lang niet klaar voor mijn gevoel en daar ben ik dus

gisterenavond en vanavond nog heel druk mee bezig geweest.

Om toch eens te kijken hoe het werkt heb ik, ook al heb ik geen eigen foto's, een account aangemaakt en drie sets (gejatte) foto's van verschillende soorten wayangs gemaakt en tags gegeven. Eigenlijk wilde ik vier sets maken, maar dat kan dus niet met een gratis account. Ik heb gezocht op wajangs en wayangs, kan allebei, maar vond bij wayangs het meest. De sets die ik heb gemaakt zijn wayang kulit, wayang golek en wayang topeng maskers. Wat niet meer kon was wayang orang, maar dat vond ik ook eigenlijk de minst interessante.

En dan staat daar dus opeens een olijfboom naast deze tekst. Dat komt omdat het me alsmaar niet lukt om die drie leuke sets hier in mijn blog te krijgen, het liefst als slideshow, maar helaas. Verder ben ik vergeten ze de tag 23 dingen te geven en ik weet ook niet of dat alsnog kan. Een beetje loop ik nu dus wel vast, maar daar weet mijn coach misschien wel raad mee. En die olijfboom staat er natuuurlijk ook niet zomaar in, dat is duidelijk.

Heb ik trouwens gevonden door op findr na jaguar (wat een prachtige foto's zitten daarbij), olive in te tikken. Kwam dus o.a. deze boom tevoorschijn. Ik had het eerst via Flickr Color Picker geprobeerd, maar daar vond ik niets.

Verder heb ik nog 'leuk' zitten spelen, want ik wilde van een aantal wayangfoto's een mozaiek maken. Dat ging nog niet helemaal goed (wel bijna) en de klok zei 22.36 uur, alweer 6 minuten over tijd. Afsluiten dus: was ophangen, hond uitlaten, poezen eten geven en naar bed. Want morgen weer werken.

Tussendoortje

Zát ik weer met mijn bord eten achter mijn laptop....??!!
Héb ik weer niet afgewassen.........??!!
Héb ik weer kostbare electriciteit verspild door wel water te koken, maar vervolgens niet de moeite te nemen dat water in de theepot te schenken en er een zakje kaneelthee in te hangen........??!!
Hád ik weer hoofdpijn, omdat ik dus weer veel te weinig gedronken had..........??!!
Of kwam dat gewoon omdat ik véél te lang achter mijn laptop heb gezeten..........??!!
En heb ik nou alwéér geen was gedraaid.........??!! Hoe moet ik morgen dan naar mijn werk.........??!!

Ik ga nu onmiddellijk naar de keuken om drie glazen water te drinken en dan aan tafel zitten (met de laptop uit) om 23 gewone leefregels voor mezelf op te stellen!!!!!!!!!! Heb ik me goed begrepen???!!!

Oproep:
Je kan van enthousiaste 23 dingen deelnemers niet verwachten dat zij zelf de balans in de gaten houden tussen het gewone leven en het digileven.
Herkent u dit probleem en acht u zich in staat dergelijke probleemgevallen te begeleiden?
Neem contact op met de stichting "Help de 23 dingen verslaafde".

Het zou mij niet verbazen als deze spot binnenkort wordt uitgezonden op radio en televisie.

Ikzelf heb me vanochtend (of eigenlijk al gisterenavond toen ik om 23.00 uur eindelijk bedacht dat ik wel heel veel dorst had, dat er een hondje nog uit moest en 3 poezen nog moesten eten én dat de keuken er niet gezelliger op wordt met die afwas die me steeds aanstaart) een paar dingen voorgenomen:
Voortaan eerst eten, afwassen en thee zetten (dan is de laptop nog uit), dan eens in de wasmand kijken en een was aanzetten, de theepot + kopje naast me op tafel zetten (en dan mag de laptop uit de tas) en niet later dan 22.30 uur de laptop weer uitzetten en opruimen. Dan kan ik nog gewoon die was ophangen, op een normale tijd het hondje uitlaten en de poezen eten geven en toch niet te laat naar bed.
En 's ochtends komt de laptop niet meer op tafel, want de kans is groot dat ik dan te laat op mijn werk kom. En nou maar hopen dat het me lukt om me aan die voornemens te houden, anders zie ik het somber in!

Ding 6/7

Flickr. Ook weer zoiets waar ik nooit aan zou zijn begonnen als het niet voor de cursus was.

Eigenlijk ook niet zo gek. Ik heb geen digitale camera, doodeenvoudig omdat ik daar geen geld voor heb, en ook geen mobiele telefoon waarmee ik foto's kan maken.

Maar nu ontdek ik toch een mogelijkheid om bijvoorbeeld mooie plaatjes te verzamelen van wat ik in mijn vakantie heb gezien. Ik heb dus gekozen voor opdracht a

Vorige maand ben ik naar Florence geweest en het viel mij op dat op de geëigende plekjes bosjes mensen dezelfde foto stonden te maken. En natuurlijk zal de kwaliteit van de ene foto best wel iets verschillen van de kwaliteit van de andere foto, maar of ík dat dan beter had gedaan??? En nu kan ik zomaar een heel fotoboek samenstellen met foto's van al die prachtige plekjes die ik in Florence bezocht heb. In mijn geval dus wel voor mezelf, want een gedeelde (gepikte) foto weer met anderen gaan delen, lijkt mij niet echt voor de hand liggen.

Dus probeer ik het maar eens en ik ben zeer benieuwd wat ervan komt.

En bovenaan is te zien wat er is gebeurd. In eerste instantie heb ik een snelkoppeling gemaakt van de gekozen foto van de Duome. Eerlijk gezegd heb ik niet de moeite genomen om de maker hiervan in kennis te stellen. Ik vind als je je foto's wilt delen, moet je dat vooral doen en op zijn minst blij zijn dat een ander ervan geniet. Uiteraard ga ik niet verder publiceren voor een groot publiek, dan zou het wel wat anders zijn. Blij dat de bibliotheek niet zo heel veel medewerkers heeft. Maar wat gebeurde er nou? Ik kreeg een mooi leeg kader met een kruisje in de linker bovenhoek en foto ho maar! Tot ik op het kruisje klikte. Surprise!!

Maar ja, dat was niet de bedoeling en de opdracht. Er moest een foto in mijn blog staan, waar ik dan wat over moest vertellen. Daarom heb ik de foto op mijn eigen computer opgeslagen in 'mijn afbeeldingen' en vervolgens geupload in mijn blog. En dat werkte dus wel.

Misschien niet helemaal volgens de regels, maar het is toch maar gelukt. En eerlijk gezegd had ik op eigen houtje (hé, die naam ken ik ergens van) nooit ontdekt dat je zo leuk met foto's van het net kan spelen. Dus alweer een aha erlebnis. Ik denk dat er nog heel veel komen.

Maar nu toch nog even over die Duome (oftewel de Dom, hoe makkelijk kan een taal zijn en hoeveel mooier klinkt het opeens in het italiaans). Eerst stonden we in de kathedraal en toen we omhoog keken in de koepel zag ik heel hoog mensjes lopen, en toen ik nog beter keek een stuk hoger ook. En hoewel ik behoorlijk hoogtevrees heb, leek dat me toch echt wel helemaal het einde. Dus weer naar buiten en in de desbetreffende rij. Het waren slechts 464 treden in een paar etappes af te leggen. Eerst naar de onderste galerij aan de onderkant van de koepel, met uiteraard prachtig zicht op de schilderingen en vervolgens door naar het dak met een fantastisch uitzicht op de stad en ons hotel dat op een steenworp afstand lag. Daarna op de terugweg nog de bovenste galerij aangedaan. Gelukkig waren er wel perspex schotten, waar ik in ieder geval nooit overheen had kunnen vallen, dus met de hoogtevrees viel het daardoor wel mee. Als ik nog een foto vind van de binnenkant van de koepel, ga ik die er nog bij zetten.

Ding 4/5

Maak je leven eenvoudiger met RSS en RSS feeds vinden.

Of je leven met RSS nou echt eenvoudiger wordt, valt nog maar te bezien. In elk geval wordt het wel meer en drukker, naarmate je meer interesses hebt en opeens van alles op de hooge wil blijven. Ook in dit geval heb ik braaf opgevolgd wat in het begeleidende stuk werd aangeraden en dus gekozen voor netvibes.
Op de een of andere manier zijn de filmpjes behoorlijk duidelijk voor mij en na een paar keer kijken (dat dan weer wel), lukte het me om een account aan te maken en de opgedragen rss feeds toe te voegen. En dan ook nog keurig op rubriek. Denk nou niet dat het helemaal meteen en vanzelf ging, want uiteraard heb ik eerst wel weer even zitten modderen. Maar dan hielp het toch om het filmpje nog maar eens te bekijken en gewoon even door te bijten. En toen ben ik nog zelf gaan zoeken naar sites die ik interessant vind en dus ook wilde toevoegen. Leuk! Alleen jammer dat niet elke site een rss feed heeft. Ergens, maar waar ook al weer, heb ik gelezen dat je dan nog steeds kan proberen om een rss feed te maken of zo iets. Dit is weer het bekende verhaal van de klok en de klepel, maar ik weet het zeker en ik ga het ook zeker ontdekken. En ik weet ook 100 % zeker dat ik nog niet klaar ben met het inrichten van mijn netvibes. Ik heb er dus een hoop zekerheden bij, wat natuurlijk nooit weg is in een verder helemaal niet zo zeker bestaan. Ik zal ook eens gaan kijken naar een andere reader, gewoon voor de lol. Huh? Dat dat ooit nog eens uit mijn laptop zou komen! Echt nooit gedacht.

Tussendoortje

Tijd voor een tussendoortje, want daar blijf je gezond bij zeggen ze. Vandaag is elk (gestolen) moment dat ik aan 23 dingen kan werken, mooi meegenomen. Boven ligt namelijk een klein stoorzendertje te slapen, dat niet echt zijn dag heeft, maar wel veel poepbroeken produceert. Hij is dan ook al twee keer in bad geweest en de voorraad meegegeven schone kleren is eigenlijk een beetje op. Grappig genoeg is hij wel de enige die nog van mijn kostbare tijd gebruik mag maken. Als iemand vraagt of ik misschien zin heb om ....... roep ik al "nee" zonder af te wachten of te vragen waar het over gaat. En op de vraag waarom niet, is het antwoord: Druk, heel erg druk. Waarmee dan? Dingen doen. Veel? Ja zeker, 23 dingen! Belachelijk! Heb je een lijst van 23 dingen? En moet dat allemaal vandaag? Nee, niet allemaal vandaag, maar wel de komende 12 weken. Nou dan, dan kan je nu toch wel even iets anders doen......

Hou op! Jij hebt geen idee hoeveel tijd één ding zomaar kan kosten en ik moet al bezig tot en met ding 7!!! En o wee als ik achter ga lopen, krijg ik het van drie kanten om mijn oren!

Stiekem moet ik toegeven, dat ik die dingen tot nu toe een stuk leuker vind dan ik ooit had kunnen denken, hoewel bij elke nieuwe opdracht toch weer even een klein duiveltje ( nee, dus niet dat kleine stoorzendertje dat boven ligt) in mijn oor fluistert dat ik misschien wel helemaal vast ga lopen en wat dan?

Maar aan de andere kant is er ook nog het gewone leven: de was, de boodschappen, de afwas, de verwachting van mijn baas dat ik op de afgesproken tijden als mens van vlees en bloed op de fysieke werkplek verschijn, ook al wordt dit ook deels gezien als werktijd. En het is me al een paar keer overkomen dat ik zo verdiept was in de digiwereld dat dat toch nog bijna vekeerd afliep. Laat mijn (0wijfje)zoon het maar niet horen, want hoe vaak ik hem niet aan zijn oren uit zijn digiwereld heb getrokken, terwijl hij 'pas net bezig was...!!!!' En nu begin ik dat eindelijk te snappen. Je bent zo maar een paar uur verder.

En waarmee je dan zo al bezig kan zijn......? Ik heb er bijvoorbeeld best lang over gedaan om te ontdekken (en vervolgens te onthouden) hoe je een bericht, pardon blog, kan bewerken. Kwam alsmaar niet op de goede plek om dat te doen, of een keer per ongeluk en dat schoot dan toch niet op voor een volgende keer. Nu word ik daar niet meer koud of warm van (denk ik). Echt een fluitje!

Maar nu weer verder met het verslaan van de opdrachten in mijn volgende blog. Nou ja, nu nog even niet, want het stoorzendertje laat weer van zich horen. Ik hoop dat er niet weer gebadderd hoeft te worden. De foto is overigens niet actueel, zo klein is hij al lang niet meer.

Ik denk dat we nog even gaan fietsen, het is zulk mooi weer.

Ding 1/2/3

Maar nu wordt het dan toch tijd om te laten zien dat ik ook echt aan de opdrachten gewerkt heb.

Omdat sommige 'dingen' direkt met elkaar te maken hebben, voeg ik mijn ervaringen ook bij elkaar. Voor een digikneusje, want dat vind ik mezelf nog steeds wel, was het al heel wat om de blog over de cursus te lezen en te zien wat er allemaal te doen is. Voor mij allemaal echt geen gesneden koek.
Na het lezen toch met frisse moed van start met opdracnt twee. En wat een mazzel: ik had nu eens geen problemen met het aanmaken van een account, in tegenstelling tot een aantal collega's die daar in hun blog over klagen. Het filmpje over het maken van een blog was ook best duidelijk en op 8 oktober had ik dan ook mijn eerste blog klaar en die heb ik ook meteen gepubliceerd. Nog niet zo gelikt en spannend, want ik voelde de hete adem van mijn coach in mijn nek en durfde dus nog niet te veel tijd te besteden aan het vinden van leuke plaatjes en andere coole zaken. Experimenteren moet je leren en volgens mij vooral durven en daar ben ik op digitaal gebied nog niet zo sterk in. Wat ik nog wel even moest doen, was mijn gegevens aan Babette mailen. Ook dat gebeurde spoedig, maar toen werd het helemaal stil en mijn blog verscheen ook niet in het rijtje van mijn coach. Au! Toch iets verkeerd gedaan? Ik was er al zo bang voor.
Dus nog maar eens een mailtje gestuurd met voor de zekerheid een kopie van mijn blog bijgevoegd in mijn mailtje. Veiligheid voor alles. En gelukkig, het kwam goed. Ik was al gesignaleerd, maar moest alleen nog toegevoegd worden. Dat was er nog even niet van gekomen.
Omdat ik niet zeker wist of er ergens iets was misgegaan, was ik ook even gestopt met bloggen, maar wel gewoon verder gegaan met de opdrachten. En eerlijk gezegd met veel plezier. Daarom valt er nu heel wat te bloggen.
Voor blogger heb ik doodeenvoudig gekozen, omdat dat werd geadviseerd en ik ben er best positief over. Kan ook niet anders, aangezien het me toch maar mooi gelukt is om mijn eerste blog te publiceren.

Waarom Owijfje

Gaandeweg begin ik wat meer lef te krijgen en heb dan ook om te beginnen iets veranderd aan mijn eerste blog. Leuk om zo een beetje te spelen en dingen te ontdekken. Nu ben ik enige uitleg verschuldigd over de naam Owijfje.
Een van mijn zoons, als peuter al dol op olijven, kon de l nog niet zo goed zeggen en vroeg daarom altijd om owijfjes. Daar moest ik opeens aan denken en dat vond ik nu wel erg toepasselijk. Niet omdat hij nog steeds de l niet kan zeggen, maar nu waarschijnlijk met enige regelmaat
"O wijfje(s) toch" zou zeggen, als ik hem vertel waar we nu mee bezig zijn en hoe lastig dat voor een aantal van ons is. Ik ga hem ook zeker mijn gemodder niet laten zien, want alle kans dat hij het dan overneemt, al mijn opdrachten gedaan zijn en ik er zelf niets van opgestoken heb. Nee, dan toch maar liever zo nu en dan buikpijn, maar wel met het gevoel dat ik het echt zelf voor elkaar krijg (of niet, maar dan roep ik mijn coach erbij). En daarom moet ik mijn coach ook buiten beschouwing laten, want hij is geen wijfje. De foto die ik heb gekozen is hopelijk maar tijdelijk, want ook daarin wil ik me nog meer gaan bekwamen. Hoewel de blauwe heuvels best bij mij passen. Ik kijk er tegenaan, kan erbovenop klimmen en aan de andere kant weer verder gaan. want opgeven doe ik niet graag.
En de kleur van de letters, olijfgroen hoop ik, is dus ook niet toevallig.

Owijfje

Tja, daar zit je dan achter je pc'tje, dingen te doen die je een week geleden echt niet bedacht zou hebben. Ook al wist je dat de kick off donderdag zou zijn, eigenlijk kon je je er nog geen voorsteling van maken. Eigenlijk ook best leuk en spannend en op dit moment heb ik nog geen idee of mijn inspanningen nu ook daadwerkelijk het gewenste resultaat zullen geven of dat straks alles gewoon weer verdwenen is en het net lijkt of ik mijn huiswerk niet wil maken.
Zou wel zonde zijn, want ik vind het een wonder dat ik zo ver gekomen ben of in ieder geval lijk te zijn. Ik word nu bijvoorbeeld heel onrustig van de twee teksten onder aan dit blog. De ene zegt: bericht publiceren en de andere; nu opslaan en die licht dan ook nog eens op gezette tijden op. Waarom en hoezo? en moet ik nu eerst publiceren of eerst opslaan? Buikpijn krijg ik er van en dat voelt dan weer zo ontzettend dom.
De titel Owijfje ga ik nog wel eens uitleggen, Nu nog even niet, want ik wil niemand beledigen, Zeker niet de enige mannelijke deelnemer, die ook nog eens coach is. Met hem zit het dus waarschijnlijk wel goed. Nu genoeg voor een eerste poging.