donderdag 26 november 2009

Tussendoortje: onzeker bestaan

Het blijft nog een beerje griezelig allemaal. Hoewel het me is voorspeld en uitgelegd en ik het ook kan nalezen in de folder vind ik het toch eng dat ik nog steeds (of weer?) zwarte vlekjes zie. Hoe weet ik nou dat het gaat om het gaatje dat er al is en dat er geen nieuwe netvliesloslating bezig is? Met enige regelmaat houd ik dus mijn hand voor mijn goede oog en constateer telkens tot mijn grote opluchting dat mijn zicht helemaal niet belemmerd wordt. Vertrouwen dus maar dat het allemaal nog steeds vast zit. Ik weet nu wel heel goed wat en hoe ik ga zien als er echt sprake is van een loslating, dus alle kans om er dan snel bij te zijn.
Ingeborg stuurt me een mailtje vanaf De Meent: iedereen daar mist me en is erg benieuwd hoe het met me gaat. Twee lezertjes, Bruno en Rosalie, leveren een plantje af. Ingeborg neemt het mee naar de centrale. Wat lief allemaal en wat hartverwarmend dat ze zo met me bezig zijn daar. Nou maar hopen dat er iets gedaan kan worden aan die belachelijk hoge temperatuur op De Meent, zodat ik er binnenkort zelf weer naar toe kan.

Geen opmerkingen: