De eerste 23 dagen zitten er op. Er zijn nu geen grote sprongen meer of dingen die ik echt per dag bij wil houden om later terug te kunnen lezen. Het gewone leven begint weer vorm te krijgen en het afbouwen van het oogdruppelen is nou niet iets om dagelijks over te bloggen. Op dit moment vind ik dat ik best tevreden mag zijn over het genezingsproces. Mijn oog ziet er netjes uit, tot nu toe ben ik niet geconfronteerd met vervelende complicaties en met mijn min twee lens in kan ik me heel redelijk redden. Werken, lopen en fietsen gaan me weer goed af en ik doe alles weer zelf, zij het een beetje rustig aan. Ik werk nog wel even 50%, in ieder geval tot de volgende controle in het UMC en word nog mondjesmaat ingeroosterd. Vandaag de eerste keer klantenservice. Ik moet er weer even inkomen, maar het gaat best goed. Nu is het zaak om weer een normaal ritme te krijgen, want dat is nog wel een beetje lastig.
Raar hoe zo'n oogprobleem en -operatie je dagelijkse leven zo kan beïnvloeden en zo'n impact kan hebben op je hele doen en laten. Daarnaast heb ik te maken met de mensen om me heen die zich rotgeschrokken zijn en voorlopig nog doodongerust dat ik veel te snel alweer veel te veel doe, terwijl ik me precies houd aan de doktersvoorschriften. Wat dat betreft lijkt het makkelijker om zoiets zelf mee te naken dan het vanaf de zijlijn te moeten bekijken. Maar ja, diezelfde mensen kan ik met een gerust hart aanraden mijn blog te lezen. Alleen al het feit dat ik dat bij ben gaan houden bewijst hoe serieus ik het zelf neem.
De voorgenomen 23 dagen bloggen blijken precies de belangrijkste periode te omvatten. Dat had ik van tevoren niet kunnen bedenken. Natuurlijk is de controle op 3 december ook een heel belangrijk moment en dat zal ik ook zeker weer in mijn blog zetten. maar de behoefte om dagelijks mijn hart te luchten (althans hierover) is niet meer zo groot. Een mooi moment om eindelijk weer eens te gaan werken aan het blog van het stoorzendertje. Dat is ook een stuk beter om alles wat ik heb geleerd tijdens de cursus 23 dingen te blijven oefenen en verder te ontwikkelen. Daarvoor is dit blogdagboek niet zo geschikt.
Er staat een druk weekend voor de deur. Morgen mijn eerste zaterdagdienst, nou ja een halve dan, en zondag naar Apeldoorn, vast ter gelegenheid van de 55e verjaardag van Trudi. Haar echte verjaardag is 3 december, mijn UMC dag, dus fijn dat ze het zondag vast viert. En 's avonds komt Manu, dus alle kans om weer goed in het ritme te komen.
Facebook : 2004 - 2014
11 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten