Woensdag 18 november: mijn eerste uitje

Voor het eerst sinds de beruchte zaterdag krijgen de vogeltjes weer eten op hun voederplank, ik hoop dat ik ze nog niet voorgoed verjaagd heb na zoveel dagen verwaarlozing. De konijnen mogen ook weer rondhuppelen in de tuin. Alles begint alweer een beetje makkelijker te worden.
Het dubbelzien is nog wel lastig, vooral bij het naar beneden kijken. Recht vooruitkijken gaat al heel goed. Als ik mijn hoofd goed buig bij het naar beneden kijken heb ik minder last.
Nu ik dat door heb, durf ik zelfs een eitje te bakken voor mijn brunch. Ja, ja, er komt al wat meer ritme en structuur in mijn beperkte leventje.
Om 12.30 trek ik de stoute schoenen aan en wandel door de storm naar het centraal station. Loop ik door het woonerf en wacht keurig (en een beetje angstig) met oversteken tot een auto voorbij is, rijdt die maar niet door. Wat moet ik nou? Gaat het raampje open en vraagt Joke of ik ga werken en of ik mee wil rijden. Nee, op de bibliotheek ben ik nog niet gewenst, dus ik vervolg mijn weg naar het station. Daar zit Jacqueline te wachten op de trein naar Utrecht. Zouden ze me in de gaten houden?
Ik koop nog even een boekje van Dick Bruna: Nijntje is stout en stap met Jet op de trein naar Amsterdam. We gaan op kraambezoek bij de laatste aanwinst voor de oma's en kleinzonen vakantie. De volgende vakantie mag hij nog niet mee, want te klein, maar het jaar daarna zal hij zeker van de partij zijn. We ontmoeten oma Louise op het centraal in Amsterdam en stappen in de tram naar Anne. Die, ondanks urenlang huilend kind, een heerlijke lunch op tafel zet. Hoe krijgt ze het voor elkaar.
En urenlang krijsend kind? Hoezo? Nog nooit een kind zo lief urenlang in de box zien slapen! Hij sliep zelfs door toen hij door oma Louise uit de box werd gehaald en even later aan mij doorgegeven en tenslotte weer in de box werd gelegd. Het valt me allemaal niet tegen, de enige dissonant is dat ik op de dag nog een keer moet druppelen, dus de lens moet even uit. Eind van de middag gaan Jet en ik weer richting Hilversum. Thuis trek ik wat uit de diepvries en 's avonds hang ik lekker op de bank. Moe, maar heel tevreden.